දඩයම
දුනු හී ද පොරෝ කැති
අවි අතැති වැදි රජ ය
මම ඉදින් චණ්ඩ වෙමි
සැගව සිට පහර දෙමි
ගොදුර
දඩුබස්නාමානයේම ය
විද හී ද කැට මුගුරු
මළ ද පැන සැගව ගිය
මුව පොව්ව තොප කොහි ද
වැදුනු හී විෂ නොවෙද ?
රාත්රිය නුඹ ට- මට මෙන්ම ගොරතරය
හුදකලා තොප මෙන්ම
මා වට ද ගොර සපුන් වෙත
දැනේ දෝ මර බියක් -ඇයි ද නුඹ නිහඩවම?
හළා ගිය රුහිරු ඉව
මට දැනේ නුඹ ගතෙ ද
නොසලාම මා දාහ
කල් මරමි මියෙන තුරු නුඹ
පොව්ව තොප මුදු ගුණැති
කම් නොවෙ මගෙ හීය
පලා ලය සිදුරු කර
පුරන කළ මා කුස ද
ධනුද්ධරයන් කවර කල
පුරනු ඇත්තෙද සදම් ගතිගුණ?
ඩෝසන් ප්රීති
200905
Saturday, May 9, 2009
Thursday, May 7, 2009
භගවත් සඳ පායා
භගවත් සඳ පායා
එසඳ
බුදු හිමි නගා කිත් ගොස
ඇවුරු පියුමක නිකෙලෙස පිනි ලෙස
වදාරා සද්ධර්ම සත වෙත
පවාරා සත් කිරිය ලෝ වෙත
කාල කල්ප යුග ගෙවී අද ඇත
ඇද වැටී සත් දහම් පිලිරුව
මෝහාන්ධකාර වෘත ද ලැග දොස
අපිස් සැනැහුම් සැගව අවසග
පංච වර්ණෙන් වෙලී තිර පට
නැගී තුගු බඳ සැලී මදනල
පවන් සේ ඇල් හමා දස දෙස
නිවී යයි මැටි පහන් තිර රැස
අවිදු අඳුරෙ දනන් රොද බැඳ
දෙව්දතුන් සිල්වතුන් වෙස් බැඳ
අමදිමින් වැලි මළුව මනු බිම
දහ අතේ පට සිවුරු ගැට නැග
බලව සකියනි වෙසක් සඳ අද
නගර බිහිදොර නැගුනු අරමෙක
වැඩ සිටින අර දෙව්දතුන් තෙර
නොහැක හැඳිනිය; වැදුම් පිදුමෙන
මහ පොලොව දෙදරා ද ඒ සඳ
දෙව්දතුන් ඇද වැටුන රසතල
එමත අප හැම වැටී දණ ඇන
වදිමු බග සඳ නොදැක මොක් පුර
ඩෝසන් ප්රීති
200905
එසඳ
බුදු හිමි නගා කිත් ගොස
ඇවුරු පියුමක නිකෙලෙස පිනි ලෙස
වදාරා සද්ධර්ම සත වෙත
පවාරා සත් කිරිය ලෝ වෙත
කාල කල්ප යුග ගෙවී අද ඇත
ඇද වැටී සත් දහම් පිලිරුව
මෝහාන්ධකාර වෘත ද ලැග දොස
අපිස් සැනැහුම් සැගව අවසග
පංච වර්ණෙන් වෙලී තිර පට
නැගී තුගු බඳ සැලී මදනල
පවන් සේ ඇල් හමා දස දෙස
නිවී යයි මැටි පහන් තිර රැස
අවිදු අඳුරෙ දනන් රොද බැඳ
දෙව්දතුන් සිල්වතුන් වෙස් බැඳ
අමදිමින් වැලි මළුව මනු බිම
දහ අතේ පට සිවුරු ගැට නැග
බලව සකියනි වෙසක් සඳ අද
නගර බිහිදොර නැගුනු අරමෙක
වැඩ සිටින අර දෙව්දතුන් තෙර
නොහැක හැඳිනිය; වැදුම් පිදුමෙන
මහ පොලොව දෙදරා ද ඒ සඳ
දෙව්දතුන් ඇද වැටුන රසතල
එමත අප හැම වැටී දණ ඇන
වදිමු බග සඳ නොදැක මොක් පුර
ඩෝසන් ප්රීති
200905
Subscribe to:
Posts (Atom)