රෝස මලට කී ජීවන කවිය

රෝස මලට කී ජීවන කවිය

"ජීවිතයේ කිසිම දෙයක්
තවමත් මම නොදන්නෙමිය"
කියමින් සුළඟට පැද්දුනු
රෝස මලක් මා අභියස

මා කුමක් කිව යුතුද?

සරසවියේ ගත කළ
මහ විසාල කාලයටම
උගෙන නැත පිළිතුරක්
මේ පැනයට දෙන්න

කළු ලෑලි සුදු ලෑලි
ප්‍රොජෙක්ටර පින්තූර
බිත්තිවල එල්ල ගෙන
ගුරුවරුන් කියා දුන්
පාඩමක දේශනයක
නැත කොහේවත් කියැවි
ජීවිතය ගැන සඳහනක්
ඒ ගැන කටුම කටු සටහනක්?

ඒ පැනය අතැරී ඇත
ඒ පැනය මගැරී ඇත

කීවෙමි ජීවිතය
"හර්මිෂියන්" බව

ජීවිතය උඩුයටිකුරු කර
නැවත ප්‍රතිබද්ධය ගත් විට
එය ජීවිතයටම සමාන විය යුතු බව
මම නොපැකිලව කීවෙමි

ඇයට ජීවිතය දැන ගැනීමට
පහසු ක්‍රමයක් ඇවැසි බව
කීවෙන් මළානිකව
විඩාබර දෑසින්

සුළං රැලි පවන් රැලි
වෙනස්වන තෙතමන ආර්ද්‍රතා
පරිසරයෙන් ඈ නටුවෙන් මුදා
ගෙනැවිත් තැබුවෙමි
විනිවිද වීදුරු කැටයම් මල්වැල්
පින්තාරු කළ නූස් වූ
පුංචි වීදුරු බඳුනක් නිවෙස කොට
මන්දාලෝකය ඇති මා යහන් ගැබ

ඈ දැන් නිතිපතා
මගේ පාඩම් අසා සිටී
වෙනදා නොතිබුනු ජීවයක් සුවඳක්
මා හිස් යහන් ගැබ අරා ඉඳී

ඊ ඒ ඩෝසන් ප්‍රීති
2010/03