සූරියෑවේ හන්දිය සහ සුසා

සූරියෑවේ හන්දිය…


ඔහෙත් එනවැයි යන්න
වුල්ප් උන්නැහේ ගෙ උදවිය
ආයෙමත් ඇවිදින්
නඩු අහන සියඹලා ගහ යට
පිට්ටැන්නකුත් හදාගෙන
පන්දු කෙළියට

කුරක්කන් ගානට
ඉලක්කන් දාන පෝරුව යට
ආරච්චිගේ නෑ කට්ටිය
ඕසේට කෑ කොස්සන් ගහන අපූරුව

ඒ කාලේ වාගේ නෙවෙයි
කාට නං මතකක් ඇද්ද මීගහජඳුර
ඕං දැං සූරියෑවේ හන්දිය
සෙයිලම වාගේ ලොකුවට
රෑ මද්දහන වෙනකං
ලැයිට් පන්දං පත්තු කරගෙන

සිළිඳුට වැහුනු යක් දෝසය
ගිරිස් ඇඟ පුරා ලාගෙන
පිළිකණු ගානේ යනවලු
ගෑණු බය කර කර

2011-08-26
හෂිත අබේවර්ධන

හෂිතගේ මේ කවිය මට මීගහජඳුර මතක් කළා. මවුආර ව්‍යාපෘතියේ ගත වුණු සොඳුරු කාලය යලිත් මතකයට නැගුණා. "මවු ආර" ඔලුවට එන හැම වේලෙම මතක් වෙන අනිත් සංකේතය තමයි "ඒ ඩී එස්"!

ඒ. ඩී. එස්. ගුණවර්ධන මහත්මයා. මවුආර ව්‍යාපෘතියේ ව්‍යාපෘති අධ්‍යක්ෂ.

"ඒ ඩී එස් මහත්තයා" එහෙම නැත්නම් "වතුර මහත්තයා" දැක්කම දුරක සිටම අපි සේරම ගල්භීත වෙනවා. "ඒඩීඑස්" කියන්නේ යක්ෂයෙක් වගෙයි ඒ කාලෙ අපි හැමෝටම දැනුණේ. ඒ 1998 දී විතර...

ඒඩීඑස් මහත්මයා යක්ෂයෙක් වගේ අපට පෙණුනට එතුමා තරම් දක්ෂ- නීතිගරුක- අවංක රාජ්‍ය සේවකයෙක් ඊට පස්සේ අපට කවදාවත් මුණ ගැසුනෙ නෑ. වාරි මාර්ග දෙපාර්තුමේන්තුවේ එතුමා ප්‍රසිද්ධ වෙලා හිටියෙ සත පහක් වංචා නොකරපු එකම නිලධාරියා හැටියට ඒ කාලෙත්...මේ සේරම "මීගහජඳුර" - "සූරියවැව" - "කිරිඉබ්බන් ආර" යන වචන ඔස්සේ හිතේ ඇවිලෙන මැවෙන දේවල්...

හෂිතගෙ මේ කවිය අතීත "ග්‍රීස් යකෙක්" වර්තමාන ග්‍රීස් යකෙක් දක්වා රැගෙන එනවා වගෙයි මට දැනෙන්නේ. සමාජය හරහා රගර් ක්‍රීඩයෙකු සේ මිනිසුන් පෙරලා ගෙන පැන දුවන මේ "ග්‍රීස් යක්කු" අපට බිය වන්නට යමක් සපයනවා විය හැකියි.

මංජුල වෙඩිවර්ධනගේ කවියකුත් ලැබුණා. ඒ කවියෙත් ඉන්නවා "යක්ෂයෙක්"...හැබැයි වෙනත් ආකාරෙක යක්ෂයෙක් ...ආදරය කරන්න හිතෙන ජාතියේ යක්ෂයෙක්.

සුසා

උඹෙ අතින් අල්ලගෙන
මගෙ හුස්ම බොට දෙන්න
මගෙ අත් - තටු නොවන නිසා
කිණිහිරියෙ දුක් විඳින
කවි කිරිච්චිය රැගෙන
ඇණ ගනිමි හදවතට සුසා--------

ඇහැ අගින් ඇහෙනවා අඟුළානෙ මහ මුහුද
නැහැ තුඩග දවනවා දැවෙන රොන්සුණු පුසුඹ
පැහැ “එරන්වන් පතෙක“ තෙමුණු ෆිල්ටර අඩක
පැහැය මං හොයනවා නිහඩ කවියක හඩක

කක්ෂපුට ජීවීතේ රන් තලිය ඉරි තැළුව
ලක්ෂපතියේ ඉද්දි සත පහක්වත් නැතුව
පක්ෂියෙක් සේ පියාඹා ඇවිත් බත් ඛෙදුව
“යක්ෂයා“ උඹ ය දෙවියන් පවා ගරු කෙරුව

ඈත ඇමතුම් ලැඛෙන
එනිටයිම් සෙල් එකට
වචනයක්වත් නොකිය දොසා
ට්‍රේල මත ඉඳගනියි
ඩෙඩ්ලයින් දැනදැනම
පියහඹයි තටු ලැබුණු ලෙසා
සාර සිය ගව් දුරක්
මොහොතකට හකුළන්න
කිසි දිනෙක පාර නෑ අසා
පාර වැරදුණ බවක්
කෙළෙසකින් හිතන්නද
එහෙව් වූ දෙනෙතකට සුසා

මව් පොළොව මව්වරුන්
සිටින පුතුනට ලැඛෙන
දිනක අපි පය පොළොවෙ ගසා
ඇවිද ගොස් සැනසිල්ලෙ
බදාගෙනෙ අඩනතුරු
වේදනා උහුලගමු සුසා.................

පත්තිරක ලියනු බෑ මුසා
ඇත්තටම ආදරෙයි සුසා

මංජුල වෙඩිවර්ධන
අගෝස්තු 24, 2011

පොළව පලා ගෙන මතුවෙන යක්ෂයො පින්තූරය ගත්තෙ මෙතැනින්.