අයා ඇති නෙතු
නෙතග ඇවිලී දුහුල සළු දිලි
සේය මුතුකැන් කඳුලු පොදි පොදි
කිසට නැති කැඳ පොදක් බෙදි බෙදි
අරුණු යාමය පෝලිමක වෙති
දිනෙක උපනට දැයෙක නිමි නැති
අවර ගිරගට ඇදුනු වැට බිඳි
කුකුස් සිතැති සතර සෙන්පති
දනට පිළිවෙසි බෙදෙන බත් කැටි
ඇගට වස්තර නෙතට නිදි නැති
ඉහට ගිනි අවු සෙවණ දිස් නැති
කුවෙර අත මුනි දැවටු බණ පොදි
රැගෙන එන ජීවිතය ඝණපති
පිනෙන් සිස් වූ සඳෙත් කැන් නැති
මලානික රැස් කාන්ති විහිදති
අවතැන්ව කැණිමඩල මිහිපති
අනාතයෝය; අපි කෙලිද්දි අවල රති
නොවෙ කිරිබත් දනට මග පස
නොවෙ මධුවිත ඇන ඇන බොන්නට
නොවෙ සරණක් හිරු කෙලි හිස මත
නොවෙ වදනක්
---------කෝ කොහි සුමිතු උන් වට
චූලෝදර මහෝදර මහ සටන් වැදි
අතර වැසි හුන් ශ‍්‍රමික ගොවි දරු
අතරමං ව නිති ඇඳිවත හිමි ඇති
අයා ඇති නෙතු ගණන් නොකලැකි
සාගින්දර තුවාලෙන් මියැදෙන
උන්ටත් ඇසෙන්නට පත්තු කළ මැන
තුන් හුලසක් හංදියේ උස් බැම්ම මත
උනට සිත පිරී; යන්නට සදෙව්ලොව
ඩෝසන් ප‍්‍රීති 200905
0 කුළිය:
Post a Comment