තමා අනුදත් කතාන්දරය හෝ පණිවිඩය හෝ මේ කිසිවක් නොවන දෙය හෝ පාඨකයා වෙත පිරිනමන්නට නවකතාවක භාෂා ශෛලීන් කුමනාකාරයකින් නිර්මානශීලි ලෙස උපයෝගී කරගන්නේ ද යන්නට සජීවි උදාහරණයක් ලෙසින් ද ස්ත්‍රිය කේන්ද්‍ර කර ගත් ලිංගික කතාන්දර මුද්‍රිත පිටු අතරට ගෙන ඒමේ සංඥාවේදයේ නිර්මානශීලි අවස්ථා ද මෙම කෘතියේ අන්තර්ගත බැවින් එම භාෂා අත්දැකීම් සිංහලෙන් කියවන පාඨකයන් වෙත ගෙන එන්නට සමත් වී ඇතැයි යන්න මම විශ්වාස කරමි.
කොතෙකුත් ලිංගිකත්වය කේන්ද්‍ර කරගත් සාහසිකත්වයන් සුඛාන්ත/දුඛාන්ත සිංහල සාහිත්‍ය ලිපි ලේඛන නිර්මාන අභ්‍යාස අප පසුකර ගොස් ඇතත් ඒ සියල්ලට වඩා වෙනස් අයුරකින්-නවතාවයකින් බොහෝ අශ්ලීල පිරිමි ලිංගික පරිකල්පනයන් සිංහල සාහිත්‍ය ක්ෂේත්‍රය තුළට වැද්දාගත යුතු ස්වරූපය ප්‍රායෝගිකව ප්‍රදර්ශනය කරන්නට මෙම කෘතිය සමත් වී ඇත්තේ පසුගිය වසර හතර පහක පමණ කාලයක් තුළ සිංහල බෞද්ධ කේන්ද්‍රීය මාධ්‍ය අවකාශය තුළ වඩාත් ප්‍රචලිත හෝ වෙනත් අයුරකින් කුප්‍රකට වූ කට තුළ තැලී පොඩි වී හැඩ ගැන් වූ කතා අටෝරාසියක් සුසංයෝගී ලෙස භාවිතාවේ යොදවමිනැයි මම සිතමි. එබඳු නිර්මානශීලීත්වයක් ප්‍රකට කරන්නට සිය භාෂාවේ නන්වැදෑරුම් පැතිකඩෙහි සුගම බව මෙන්ම තම වටපිටාව-නාගරික ජීවිතය-ඕප දූප-සයිබරය-දේශපාලනික චරිත- ආගමික චරිත මෙකී නොකී සියල්ලෙන් කැළතුනු- කැළඹුනු-තැම්බුනු- තෙම්පරාදුවක් ලේඛකයෙකුට ඇවැසියැයි මම සිතමි. කෘතිය එවැනි ලේඛකයෙකු ගැන සුපැහැදිලි නිර්ණායකයක් මතු කරන්නට සමත් වී ඇත. කෘතිය ගැනත් එහි කතෘ ගැනත් මාගේ මේ සටහන මෙලෙස නිදහසේ ලියැවෙන්නේ මා ලියමින් සිටින්නේ විචාරයක් නොවන නිසා ය.
කෘතියේ අන්තර්ගතයෙන් මා ඉහත දැක්වූ අදහස් සත්‍යාපනය කරන්නට නොයෙකුත් උදාහරන උපුටා දැක්විය හැකි මුත් එය විඳුම් සටහනක පරිමිතිය ඉක්මවා යාමකි.
2 කුළිය:
සමනල සංධ්වනිය: විඳුම් සටහනක් ලිවිය යුතුම චිත්‍රපටියක් නොවේද? එය කියවීමට කැමැත්තෙමි!
ලංකාවට ආයෙම යන දවසක සිනමා ශාලාවල ප්‍රදර්ශනය වෙමින් තිබ්බොත් අනිවා බලනවා.
ඩෝසන්
Post a Comment