රතු වළාවක්

මුහුදු වෙරළ අවලස්සන-කිපී රළ අනින උඩ පැන පැන

පෑරී ඇති කඩතොළු තැන තැන-ගුරු පැහැති අවක්ෂේප විසිරුන

ඛනිජමය වැලිතලාවක සටහන් වූ පියවර-අවපස එල්ලා හැලෙන මුදු සඳ

අහසේ වැටී පැලැස්තර

සඳ ඇබින්දක් සුවෙනි- හෙලයි දුක්බර කැළුම් අවසඟ
ඇවිද යමි

අතිනත ගෙන තුරුළු කර
සංකර ‍
කුරුළු තුඩු නද මධුර
ඇසෙයි තත් සුසර සුනු- වීණාවක් වැයෙන ලෙස

පොල් කටු අඟුරු අහස කෙළවර
හිරු තැලෙයි රක්ත තප්තව සැඳෑ කල
රතු වළාවක් උරා හිරු හෙලූ ඒ රුහිර
රතු පැලැස්තර ගහණ දුරුවල අහස් කුස

කොයින්ද එතරම් ඝණ පැහැසරය
අවරදිග පැතලි අහස මත පැතිරුන?

නවතිමි සුපුරුදු ගල් තලය මත
හැරී බලමි පසුකොට ආ දිගු දුර
අතිනත ගෙන පැමිණ ඇත තනිකම
මෙතෙක් දුර තනි නොකර මා හදවත

හිරු අවසන් සුසුම හෙලූ කල
දැනෙයි ගෙල වට බියකරු සිහිල
රූරා හැලෙයි රක්ත වර්ණිත ලේ දහර
ගෙල දෙපස; අහසින් පොලව මත වට...

10/2010